Praktijkgerichte nascholing over farmacotherapie in de eerste lijn
Menu

Intranasale toediening van midazolam

Door op 16-08-2010

Premedicatie met midazolam past men veelvuldig toe voor heelkundige, tandheelkundige en diagnostische ingrepen en ook bij de behandeling van epileptische insulten. Het werkt snel en kort, hetgeen veel voordelen heeft. Om parenterale toediening te vermijden heeft men veel onderzoek gedaan naar intranasale toediening, maar tot dusver is geen farmaceutische formulering beschikbaar die geschikt is voor intranasaal gebruik. Het probleem is dat het volume dat de neus kan bevatten voor deze toepassing zeer beperkt is en dat de oplossingen die men heeft toegepast (vooral de injectievloeistof) onvoldoende geconcentreerd waren om in een klein volume (ongeveer 0,1 ml) de juiste dosis midazolam toe te dienen.
Haschke et al. hebben farmaceutische formuleringen van midazolam in een complex met verschillende soorten cyclodextrine in vitro onderzocht betreffende de oplosbaarheid en afgifte van midazolam door een semipermeabele membraan. Vervolgens hebben zij de farmacokinetiek en –dynamiek onderzocht van vijf verschillende farmaceutische formuleringen van midazolam met ‘randomly methylated ß-cyclodextrin’ (RMßC) in concentraties van 5 tot 30 mg/mL, waarvan er één ook chitosan bevatte. De in het klinische onderzoek gebruikte preparaten bevatten (1) 5 mg/mL midazolam in 0,9% NaCl, (2) 5 mg/mL midazolam en 2% RMßC in 0,8% NaCl, (3) 10 mg/mL midazolam en 4% RMßC in 0,8% NaCl, (4) 30 mg/mL midazolam en 12% RMßC in 0,2% NaCl en (5) 30 mg/mL midazolam en 12 % RMßC en 0,5% chitosan HCl in 0,1% NaCl.
Het klinisch onderzoek waaraan acht gezonde mannelijke proefpersonen deelnamen, bestond uit achtereenvolgende toediening van genoemde vijf farmaceutische formuleringen. De eerste werd intraveneus (i.v.) toegediend, de overige vier intranasaal (i.n.). Tot zes uur na toediening werden bloedmonsters genomen om de concentratie van midazolam te meten en evenzo werden op bepaalde tijdstippen farmacodynamische parameters gemeten (Visual Analogue Scale en Choice Reaction Time Test).
Tmax na i.v. toediening was ruim twee minuten, na i.n. wisselde deze van ongeveer zeven minuten (preparaat 5) tot dertien minuten (preparaat 4). Hierbij is van belang dat de toedieningswijze (in een of twee neusgaten) en de toegediende dosis (oplopend van 0,5 tot 3 mg) van invloed waren. De biologische beschikbaarheid van de i.n. toediening wisselde van 92 (preparaat 3) tot 76% (preparaat 5). Uit de verhouding van midazolam en 1’-hydroxymidazolam bleek dat er geen midazolam werd doorgeslikt. De farmacodynamische effecten (sedatie, toename van de reactietijd) waren zoals verwacht en afhankelijk van de tijd na toediening en de dosis. Uit dit onderzoek blijkt dat na intranasale toediening van een preparaat dat midazolam en RMßC bevat werkzame concentraties van midazolam na ongeveer tien minuten aanwezig zijn. Deze toedieningwijze werd goed verdragen maar veroorzaakte wel een reversibele irritatie van het neusslijmvlies.

Belangenverstrengeling: één van de auteurs bezit aandelen van Akroswiss AG, dat een deel van dit onderzoek heeft gefinancierd.

Haschke M, Suter K, Hofmann S, Witschi R, Fröhlich J, Imanidis G. Pharmacokinetics and pharmacodynamics of nasally delivered midazolam. Br J Clin Pharmacol 2010;69:607-16.

Midazolam is in Nederland op de markt als zodanig en als Dormicum® (niet in intranasale vorm)

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Prof. dr. J.M.A. Sitsen
Thema Farmacologie
Publicatie 16 augustus 2010
Editie PiL - Jaargang 14 - editie 6 - Editie 6, 2010