Chronische nierschade en duale RAAS-blokkade

Progressie van chronische nierschade wordt voor een belangrijk deel voorspeld door de bloeddruk en aanwezige proteïnurie. Een geactiveerd renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS) speelt een centrale rol in het onderhouden van hypertensie en proteïnurie. Behandeling met ACE-remmers of angiotensinereceptorblokkers (ARB) leidt tot grotere reductie van proteïnurie en remt de progressie van chronische nierschade beter dan andere antihypertensieve medicatie. Het blokkeren van het RAAS op twee niveaus, bijvoorbeeld door het tegelijk voorschrijven van een ACE-remmer en ARB, leidt tot betere RAAS-blokkade dan behandeling met één van beide. Uit twee grote trials is gebleken dat het blokkeren van het RAAS op twee niveaus bij patiënten met chronische nierschade niet tot verbeterde cardiovasculaire eindpunten leidt. Daarnaast is er een toename van de kans op bijwerkingen zoals hyperkaliëmie, achteruitgang van de nierfunctie en hypotensie. Hieruit volgt het advies om geen duale RAAS-blokkade voor te schrijven bij patiënten met chronische nierschade in de eerste lijn.