Praktijkgerichte nascholing over farmacotherapie in de eerste lijn
Menu

Digitalisintoxicatie door interactie met paroxetine

Door op 01-07-2006

Een casus beschrijft een 68-jarige vrouw die op de afdeling neuropsychiatrie wordt opgenomen met ernstige depressieve klachten, gedaalde stemming, gespannenheid, concentratiestoornissen, slaapstoornissen, verminderde eetlust en pessimistische gedachten. Met het oog op atriumfibrilleren wordt zij sinds twee jaar behandeld met digoxine 0,25 mg per dag en warfarine 1 mg per dag. Er worden geen fysiologische afwijkingen waargenomen met uitzondering van een licht verhoogde serum creatinineconcentratie van 106 micromol/L. Op de derde opnamedag wordt gestart met paroxetine 20 mg per dag, ter behandeling van depressie. Op de vijfde dag treden misselijkheid, braken en duizeligheid op, gevolgd door delirium met hallucinaties en desoriëntatie op dag zeven. Het vermoeden van een digitalisintoxicatie ontstaat op dag 11 door de serumconcentratie digoxine van 5,2 nanogram/ml (normaalwaarde 0,5- 2,0 ng/ml) met ECG-afwijkingen. De elektrolytenbalans is normaal. Vanaf dag 12 wordt alle medicatie gestaakt met bradycardie (dag 13 tot 15) en atriumfibrilleren tot gevolg door de afnemende concentratie digoxine. Op dag 21 wordt de dagelijkse behandeling met 0,25 mg digoxine en 1 mg warfarine hervat. Een week later is het delirium met desoriëntatie verdwenen. Patiënte blijft bedlegerig en houdt symptomen van depressie. Ondanks verbeterde eetlust ontstaat er op dag 45 een aspiratiepneumonie door moeilijkheden met slikken. In mei 2005 wordt patiënte overgeplaatst naar de intensive care en ze overlijdt in juni 2005 aan de gevolgen van pneumonie. Patiënten met een chronische aandoening die gepaard gaat met depressie hebben veelal baat bij behandeling met een antidepressivum. Het gebruik van digoxine komt vaak voor in combinatie met antidepressiva. Digoxine wordt beschouwd als substraat voor P-glycoproteïne. In-vitro onderzoek suggereert dat paroxetine een remmer is van P-glycoproteïne. De hoge concentratie digoxine bij gelijktijdig gebruik van paroxetine wordt dus mogelijk veroorzaakt door remming van P-glycoproteïne in de nieren. Aangezien misselijkheid, braken en verminderde eetlust niet alleen symptomen zijn van een digitalis intoxicatie maar ook als bijwerking kunnen voorkomen bij gebruik van enkele selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) is het onderscheid tussen digitalis intoxicatie, bijwerking van SSRI’s of symptomen van depressie moeilijk te maken. Het is dus aan te bevelen om de concentratie digoxine bij combinatie met SSRI’s te bewaken. Ook kan men overwegen om de voorkeur te geven aan citalopram of venlafaxine, omdat in vitro onderzoek heeft aangetoond dat de remmende werking op P-glycoproteïne van deze stoffen gering is.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Thema Bijwerkingen
Publicatie 1 juli 2006
Editie PiL - Jaargang 10 - editie 7 - Editie 7, 2006