In de hiërarchie van wetenschappelijk bewijs wordt observationeel onderzoek ondergeschikt gesteld aan experimenteel onderzoek. Maar wanneer resultaten uit observationeel onderzoek desalniettemin ook tot wetenschappelijke kennis worden gerekend, wordt daarmee geïmpliceerd dat er wel een basis is voor uitspraken over causaliteit. Individuele observationele studies presenteren resultaten daarentegen expliciet zonder causale connotatie, met het bijschrift dat een correlatie geen bewijs vormt voor causaliteit. Deze tegenstrijdigheid roept de vraag op wat nu precies de maatstaven zijn voor de interpretatie van epidemiologische bevindingen in termen van causaliteit en wanneer een waargenomen associatie overgaat van een simpele correlatie naar iets met wetenschappelijke betekenis. Een theoretische analyse van het concept causaliteit en de aard van wetenschappelijke kennis leren dat causale uitspraken op basis van observationele data moeilijk te rechtvaardigen zijn.
Auteurs | Peeters, P.J.H.L. |
---|---|
Thema | Richtlijnen |
Publicatie | 30 juni 2017 |
Editie | PiL - Jaargang 7 - editie 2 - Editie 2, 2017 |