Zwangerschapsdiabetes, ook wel koolhydraatintolerantie genoemd, gaat gepaard met een verhoogd risico op complicaties van moeder en kind gedurende zwangerschap en geboorte. Tot deze complicaties behoren onder meer schouderdystocie, problemen bij de bevalling, hypoglykemie, foetale macrosomie en pre-eclampsie. Vrouwen die zwangerschapsdiabetes krijgen, zouden een verhoogde kans hebben om later diabetes mellitus type 2 te ontwikkelen.
De diagnose zwangerschapsdiabetes wordt meestal gesteld op basis van de orale glucosetolerantietest (GTT). Hiertoe wordt de betreffende persoon in nuchtere toestand onderworpen aan een belasting met 75 g glucose en worden op verschillende tijdstippen glucosewaarden gemeten (T=0, 60 en 120 min). Vaak wordt deze diagnostische test voorafgegaan door de screeningstest, waarbij een lijst met risicofactoren wordt nagetrokken en een orale GTT met 50 g glucose wordt uitgevoerd. Als deze test positief uitvalt, wordt de GTT met 75 g glucose uitgevoerd voor de definitieve diagnose. Bij een positieve diagnose is de behandeling gericht op verlaging van de glucosewaarden en verscherping van de obstetrische bewaking.
Horvath et al. hebben een overzicht geschreven op basis van bestaande gegevens over de positieve en negatieve effecten van de behandeling van zwangerschapsdiabetes. Uit een groot aantal databanken werden uiteindelijk vijf gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken gekozen die voldeden aan de gestelde criteria: specifieke behandeling versus geen behandeling (of intensieve behandeling versus niet-intensieve behandeling).
De meta-analyse toonde op enkelvoudige eindpunten geen verschillen. Het risico op het optreden van schouderdystocie werd door behandeling significant verlaagd. Ook wanneer zich foetale macrosomie leek te gaan ontwikkelen, was dit het geval. In één onderzoek werd zelfs het optreden van pre-eclampsie verlaagd.
Horvath et al. concluderen dat bij zorgvuldig gebruik van een diagnostisch beleid in twee stappen voor zwangerschapsdiabetes en een daaraan gekoppelde behandeling het risico op een aantal perinatale complicaties (onder andere schouderdystocie, maar mogelijk ook pre-eclampsie) kan worden verlaagd.
Belangenverstrengeling: geen.
Horvath K, Koch K, Jeitler K, Matyas E, Bender R, Bastian H et al. Effects of treatment in women with gestational diabetes mellitus: systematic review and meta-analysis. BMJ 2010;340:c1395.
Auteurs | Dr. P.L.B. Bruijnzeel |
---|---|
Thema | Farmacotherapie |
Publicatie | 16 september 2010 |
Editie | PiL - Jaargang 14 - editie 7 - Editie 7, 2010 |