Praktijkgerichte nascholing over farmacotherapie in de eerste lijn
Menu

Effect van glp-1-agonisten op de bètacel

Door op 13-12-2013

De ‘glucagon-like’ peptide-1-(GLP-1-)agonisten exenatide (Byetta® en Bydureon®), liraglutide (Victoza®) en lixisenatide (Lyxumia®) zijn geregistreerd voor de behandeling van diabetes mellitus type 2 (DM2). GLP-1-agonisten zorgen voor een glucoseafhankelijke stimulatie van de bètacel, waardoor insulineafgifte optreedt. GLP-1-agonisten hebben mogelijk een positief effect op de functie en proliferatie van de bètacellen in de pancreas. Dit zou ertoe kunnen leiden dat de achteruitgang van de bètacelfunctie bij DM2 vertraagd of gestopt wordt. Er is al een aantal dierexperimentele studies die het positieve effect van GLP-1-agonisten op de bètacel hebben bevestigd. Concrete bewijzen uit humane studies zijn echter nog schaars. Wel wordt er in veel humane studies door middel van surrogaatparameters zoals het Homeostasis Model Assessment-B (HOMA-B), Homeostasis Model Assessment – Insulin Resistance (HOMA-IR) en de pro-insuline/insuline ratio (PI/IR) aangetoond dat de bètacelfunctie verbeterd wordt. Het nut van deze parameters staat echter ter discussie. Een ander discussiepunt is een mogelijk prolifererend effect van GLP-1-agonisten op andere pancreascellen, waardoor een verhoogd risico op pancreascarcinoom kan ontstaan. Verder onderzoek zal uitkomst moeten bieden over de precieze effecten van de GLP-1-agonisten op de bètacel.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Jelle Verwiel
Thema Werkingsmechanismen
Publicatie 13 december 2013
Editie PiL - Jaargang 17 - editie 4 - Editie 4, 2013