Tot eind jaren tachtig van de vorige eeuw bestond er geen bewezen therapie die het ziektebeloop van multipele sclerose (MS) beïnvloedde. Nu, twintig jaar later, is er wel therapie beschikbaar, waardoor tenminste een deel van relapsing-remitting multiple sclerosis (RRMS) behandelbaar is geworden. Gerandomiseerde trials met hun korte follow-up duur laten zien dat in het begin van RRMS het aantal exacerbaties met eerstelijnstherapie kan afnemen. Eveneens is duidelijk dat bij persisterende MS-activiteit, ondanks gebruik van interferon of glatirameer, tweedelijnstherapie enkele jaren toegevoegde waarde heeft, ondanks soms ernstige bijwerkingen. RRMS kan vaak een beloop hebben van 40 jaar of langer met toenemende beperkingen in het dagelijks leven. Het is onduidelijk of het gebruik van immunomodulatie dit natuurlijke beloop kan afremmen. Daardoor is het lastig om de belangrijkste vragen van deze patiënten te beantwoorden: wat zijn de effectiviteit en veiligheid op lange termijn?
Auteurs | J.P. Schipper |
---|---|
Thema | Bijzondere patiënten |
Publicatie | 28 december 2012 |
Editie | PiL - Jaargang 16 - editie 4 - Editie 4, 2012 |