Is er een grens tussen reclame en informatie?

Dr. M.E.C. van Eijk, Utrecht De discussie over het verruimen van de mogelijkheden van de farmaceutische industrie om informatie op patiënten te richten laait steeds weer op. Kijkend naar de VS en Nieuw-Zeeland kunnen we zien dat dit een enorme toename van de uitgaven aan publieksreclame geeft. Eén studie vindt dat voor iedere dollar besteed aan DTCA (direct-to-consumer advertising), de farmaceutische industrie $ 2,20 terugkrijgt. Artsen honoreren de verzoeken van patiënten om geneesmiddelen waar deze via advertenties van op de hoogte zijn gebracht meestal. Uit diverse hoeken komt kritiek op DTCA. In Nieuw-Zeeland hebben huisartsen gevraagd om DTCA opnieuw te verbieden. Zij zijn “vooral ongerust over de misleidende inhoud van veel advertenties en de commerciële druk die dit op hen legt om voor te schrijven zelfs als deze middelen geen meerwaarde hebben boven bestaande middelen of niet geschikt zijn voor de patiënten.”In de Verenigde Staten is een wetsvoorstel gedaan om DTCA te verbieden in de eerste twee jaar dat een middel op de markt is.