Klinische relevantie van geneesmiddeleninteracties met tyrosinekinaseremmers

In de afgelopen decennia zijn diverse tyrosinekinaseremmers, waaronder imatinib, erlotinib en nilotinib, beschikbaar gekomen in de hemato-oncologie. Omdat de middelen in deze nieuwe klasse van geneesmiddelen een smalle therapeutische breedte hebben, bestaat er een risico op klinisch relevante geneesmiddelinteracties. In dit overzichtsartikel worden de belangrijkste interacties tussen tyrosinekinaseremmers en andere geneesmiddelen beschreven, de klinische relevantie ervan en het afhandelen van de interacties. De belangrijkste interacties betreffen een verminderde biologische beschikbaarheid van de tyrosinekinaseremmer door een geneesmiddelgeïnduceerde verhoging van de pH in de maag, invloed op het metabolisme door remming/inductie van cytochroom P450 (CYP)3A4-iso-enzymen en verlenging van het QTc-interval. Vanwege deze klinisch relevante interacties wordt een gedegen medicatiebeoordeling aanbevolen voor en tijdens het gebruik van tyrosinekinaseremmers. Er worden specifieke aanbevelingen gedaan voor artsen en (ziekenhuis)apothekers voor het omgaan met interacties bij gebruik van tyrosinekinaseremmers in de klinische praktijk.