Het RALES-onderzoek (Randomized Spironalactone Evaluation Study) naar de effectiviteit van spironolacton bij hartfalen is eerder in MFM (2004;42(3):38- 9) besproken. Dit onderzoek had als uitkomst dat toevoeging van spironolacton aan de standaardtherapie een gunstig resultaat heeft bij de behandeling van ernstig hartfalen. De publicatie van dit onderzoek in 2001 had tot gevolg dat spironolacton veel vaker werd voorgeschreven, meestal in combinatie met een ACE-remmer of een ß-blokker. Daarmee steeg echter het aantal patiënten dat met ernstige en zelfs levensbedreigende hyperkaliëmie in een ziekenhuis belandde. Uit nader onderzoek bleek dat vooral in ‘perifere’ praktijken te weinig rekening werd gehouden met de duidelijke in- en uitsluitingscriteria van het RALES-onderzoek, waarin deze gevaarlijke bijwerking veel minder voorkwam. Bovendien bleek dat er hogere doseringen spironolacton waren voorgeschreven dan in het RALES-onderzoek werden toegepast en dat ook patiënten met gestoorde glomerulusfiltratie en verminderde kaliumuitscheiding werden behandeld.
Thema | Bijwerkingen |
---|---|
Publicatie | 1 oktober 2004 |
Editie | PiL - Jaargang 8 - editie 10 - Editie 10, 2004 |