Het begrip ADHD (attention deficit hyperactivity disorder) volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-)5-criteria is beladen. Er zijn voor- en tegenstanders van het 'labelen' van kinderen en volwassenen en er is regelmatig desinformatie te vinden in de (sociale) media. De hoofdsymptomen, de multifactoriële invloeden, de bijkomende ontwikkelingsproblemen en de comorbiditeiten worden in dit artikel aangestipt. Ook wordt de schade door (te) late diagnose uiteengezet. De therapie bestaat uit verschillende opties die met het kind of de volwassene worden besproken. Dit artikel gaat over een deel van de behandeling, namelijk medicatie (vooral stimulantia), die in overleg wordt ingezet als hulpmiddel waarbij voor- en nadelen goed moeten worden besproken. Voorkómen van bijwerkingen, goede communicatie en autonomie zijn hierbij van belang. Ook het vervolgtraject, een warme overdracht en de routinecontroles komen ter sprake.
Gedegen kennis van ADHD kan leiden tot een betere kwaliteit van leven en kan veel leed besparen.
Auteurs | Rodrigues Pereira, R. |
---|---|
Thema | Nascholingsartikel |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 21 oktober 2022 |
Editie | PiL - Jaargang 12 - editie 3 - Editie 3, 2022 |
Na het bestuderen van dit artikel: