Medicatie bij restless legssyndroom

Het restless legssyndroom (RLS) veroorzaakt vaak in- en doorslaapproblemen. Ondanks leefstijladviezen, heroverweging van het gebruik van medicatie die RLS kan verergeren (vooral antidepressiva en antipsychotica) en het behandelen van aandoeningen die met RLS geassocieerd zijn (zoals ijzergebreksanemie, nierinsufficiëntie) houdt een deel van de patiënten ernstige klachten. Bij hen is een proefbehandeling met dopamineagonisten te overwegen. Deze hebben helaas slechts een bescheiden effect op de klachten en bijwerkingen komen regelmatig voor. Bij toepassing op langere termijn is vooral augmentatie (het verergeren van klachten ondanks verhoging van de dosis, het eerder op de dag optreden van klachten, en het uitbreiden van klachten naar andere lichaamsdelen) een probleem. Voor toepassing van clonazepam bij RLS is geen plaats meer, omdat de effectiviteit niet vaststaat en vanwege de algemene bezwaren tegen het gebruik van benzodiazepinen. Over andere medicatie, zoals anti-epileptica, opioïden en ijzerpreparaten, is te weinig bekend om hun plaats te kunnen bepalen.