De kennis over medicatieveiligheid in de ziekenhuiszorg aan kinderen is de afgelopen jaren toegenomen; de epidemiologie van medicatiefouten en factoren die daaraan bijdragen worden beter begrepen. Toch blijft de prevalentie van medicatiefouten verontrustend hoog. De effectiviteit van de interventies die medicatieveiligheid zouden moeten vergroten is zelden wetenschappelijk onderbouwd. Verbetering van multidisciplinaire samenwerking is veelbelovend. Voor het medicatieproces betekent dit dat de apotheker, de arts en verpleegkundige hun expertise bundelen om de medicatieveiligheid te vergroten. Het is belangrijk dat kindspecifieke kenmerken expliciet worden meegenomen. De patiëntveiligheidscultuur vraagt speciale aandacht. Elke gezondheidszorginstelling moet medicatieveiligheid prioriteren, faciliteren en organiseren met het ultieme doel de veiligheid in de zorg voor kinderen te garanderen.
Auteurs | Maaskant PhD, J.M. |
---|---|
Thema | Medicatieveiligheid |
Publicatie | 31 maart 2017 |
Editie | PiL - Jaargang 7 - editie 1 - Editie 1, 2017 |