De calcineurineremmers ciclosporine en tacrolimus hebben zonder twijfel een belangrijke bijdrage geleverd aan de verbetering van de kortetermijnresultaten na niertransplantatie. Het percentage acute afstoting is door deze middelen gedaald, en de 1-jaars transplantaatoverleving is verbeterd. Echter, op transplantaatverlies op de langere termijn hebben de calcineurineremmers een veel minder gunstig effect. Sterker nog,de bijwerkingen van deze middelen zouden zelfs kunnen bijdragen aan chronische schade. Om die reden is een internationaal onderzoek (bekend onder de naam Symphony) uitgevoerd waarin de effectiviteit en toxiciteit van vier verschillende immunosuppressieve regimes werden vergeleken. Alle patiënten werden behandeld metmycophenolaat mofetil, prednison en een anti-interleukine-2 receptor monoclonaal antilichaam. De controlegroep kreeg de standaard dosering ciclosporine, de drie experimentele groepen kregen een gereduceerde dosis van ciclosporine, tacrolimus of sirolimus. In totaal werden 1645 patiënten gerandomiseerd,waarmee dit een van grootste onderzoeken bij niertransplantatie patiënten is die ooit zijn uitgevoerd.
Thema | Farmacotherapie |
---|---|
Publicatie | 1 juni 2008 |
Editie | PiL - Jaargang 12 - editie 6 - Editie 6, 2008 |