Teratogeniciteit van een geneesmiddel voor de mens is vaak niet bekend op het moment dat er een handelsvergunning wordt afgegeven. Afhankelijk van de teratogeniciteit van het geneesmiddel kan het enkele jaren tot decennia duren, voordat hierover voldoende informatie beschikbaar is. Aangetoonde teratogeniciteit in dierstudies is reden om zwangerschap te contra-indiceren voor nieuwe geneesmiddelen. Voor het verzamelen van humane data worden steeds vaker zwangerschapregisters opgezet. Signalen van mogelijke teratogeniciteit worden verder onderzocht via case-control studies met gegevens uit speciaal hiervoor opgerichte databases. Geneesmiddelen met een sterk verhoogd risico op aangeboren afwijkingen, zoals thalidomide en isotretinoïne, kregen zwangerschappreventieprogramma’s opgelegd. Deze programma’s bevatten maatregelen voor het handelen van zowel voorschrijver, patiënt als apotheker. Uit onderzoek blijkt dat men hier nogal eens van afwijkt, met alle gevolgen van dien.
Auteurs | H.J.M.J. Crijns |
---|---|
Thema | Medicatieveiligheid |
Publicatie | 13 september 2013 |
Editie | PiL - Jaargang 17 - editie 3 - Editie 3, 2013 |