Een aanzienlijk deel van de moderne antivirale middelen vertoont een lage biologische beschikbaarheid. Verschillende strategieën staan tegenwoordig ter beschikking om de biologische beschikbaarheid van deze middelen te verhogen. Men kan de structuur van het antivirale product chemisch modificeren, waardoor het beter kan worden geabsorbeerd in de systemische circulatie of waardoor het beter oplosbaar wordt in het maag-darmkanaal. Een verhoogde oplosbaarheid en/of oplossnelheid kan ook worden verkregen door de antivirale stoffen te formuleren als amorfe vaste dispersies, via gebruik van organische oplosmiddelen of door zelfemulgerende formuleringen te ontwikkelen. Naast de klassieke antivirale therapie bij hiv-infectie is er tegenwoordig veel belangstelling om risicogroepen preventief te behandelen. Hoewel de eerste resultaten veelbelovend zijn, mag het risico op resistentieontwikkeling bij gebruik van deze pre-exposure profylaxe niet uit het oog worden verloren.
Auteurs | Mooter, Prof. dr. G. van den |
---|---|
Thema | Nascholingsartikel |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 27 oktober 2016 |
Editie | PiL - Jaargang 20 - editie 3 - Editie 3, 2016 |
Na het lezen van dit artikel: